
شیرین من تلخی نکن با عاشق
تموم میشن، گم میشن این دقایق
دنیای مال من و تو این نیست
رو کوه دیگه فرهاد کوه نیست
(تقدیم به عشقم...)
( mitra )
خدایا
خدایا چه غریب است درد بی کسی و چه تنهایم در این غربت که تو هم از من رویگردانی
و اینک باز به سوی تو آمدم تا اندکی از درد درونم را برایت باز گویم
و خدایا تو بهتر میدانی آنچه درونم است تنهایی و بی کسی ام را دیده ای
دربه دری و آوارگی ام را و هزارو یک درد که بزرگترینش ناامیدی است
خدایا همه را کنار گذاشته ام اما با ناامیدی و بی هدفی نمی توانم بسازم
صبرم بسیار است اما پوج وبی هدف میدوم
خسته شده ام خسته خسته...